21 mei, de laatste dag van het seizoen met wedstrijden voor onze jeugdleden. Een dag met veel oranje - voor mij in in meerdere opzichten - en veel successen voor onze vereniging.

Amaana, Casper, Fréderique, Graciella, Kasem, Kiara, Majed, Ouahib en coach Ivana (CMV4), Habib, Hein, Nathalie en Rida (CMV3), Abby, Abdelmounaim, Carmen, Floor, Mudar, Noëlle, Puck, Vanisha en coach Marc (ASP2), Carmen, Daan, Maissa, Merle, Ryv, Sophie, Susanne en coach Suzanne (ASP1) dank voor het fantastische seizoen dat jullie hebben gespeeld.

En dan mijn dag...

Een dag die begon met het kijken van de eerste twee sets van het Nederlands damesteam tegen de Peruaanse dames op het OKT in Japan, waarna ik snel naar de Wethouder Verheijhal moest om ‘mijn’ team te coachen (naast voorzitter ben ik ook coach van onze CMV3). Op het moment dat wij moesten verzamelen begon ons andere CMV team aan hun eerste wedstrijd. Onder leiding van coach Ivana speelden zij 3 wedstrijden en zij wisten alle wedstrijden te winnen. Zelfs de laatste wedstrijd tegen kampioen West! werd gewonnen. Tijdens eerdere wedstrijden wist West! juist te winnen, maar nu ging alles goed bij CMV4. 

Terug naar mijn eigen team… De opdracht was duidelijk, maar ook niet eenvoudig. Met 1 wedstrijd meer gespeeld en 1 punt voorsprong op nummer 2 moest alles gewonnen worden. Helaas werd niet alles gewonnen, maar ook de VCW - de nummer 2 - maakte dezelfde fouten. De laatste wedstrijd moest de beslissing brengen, tegenstander VCW. We spelen twee keer 10 minuten, VCW staat 1 punt voor, dus verliezen van een ‘set’ mag niet. Tegen het einde van de eerste 10 minuten staan we 1 punt achter en de wedstrijdleiding gaat klaar staan om af te fluiten. Onze dame en heren weten op het nippertje de eerste set te winnen. De tweede set begint VCW goed en neemt een voorsprong. Helaas blijkt de voorsprong net te groot en lukt het net niet om het gat te dichten. VCW is kampioen, we worden tweede…

Maar wat heb ik een fantastisch team mogen coachen dit seizoen. De jongens begonnen het seizoen met zijn drieën een zoektocht naar een vierde speler, een plek die werd ingevuld door Nathalie en samen speelden zij fantastische wedstrijden (terecht ontvingen zij ook de complimenten van de coach van VCW - dit waren de mooiste wedstrijden). Ze hebben duidelijk laten zien dat ze door moeten naar het volgende niveau. Ze hebben het spelletje door, gaan slim spelen en willen gewoon al ‘echt’ volleyballen (zonder vangen dus). Hein, Habib, Nathalie en Rida: dank jullie wel voor de mooie wedstrijden, jullie zijn toppers!

Net als mijn team sluit ook het team van Ivana de competitie af als tweede. Een mooi resultaat en een het belooft wat voor de toekomst!

Na de wedstrijden van de CMV’ers even naar huis om me om te kleden, want het oranje van CTO is niet het enige oranje voor mij vandaag. Gekleed in overhemd, nette broek en schoenen ga ik naar het Dorphuis om twee speelsters van onze Dames 2 op weg te helpen bij de bardienst, waarna ik weer snel in de auto stap om naar de wedstrijden te gaan van onze aspiranten.

ASP2 is als ik binnen stap al begonnen  hun wedstrijd. Ze zijn al kampioen en zullen na de wedstrijd de kampioensbal uitgereikt krijgen. Het staat 1-1 in sets en helaas verliest onze ASP2 de derde set. Het is de eerste wedstrijd die ze deze competitie verliezen, maar het kampioenschap is een fantastisch resultaat. Tijdens hun wedstrijd trekt een andere wedstrijd in de hal ook mijn aandacht. Zeeslag/Volleyburg 1 speelt hun eerste wedstrijd van de dag tegen Albatros MA2, hierna moeten zij tegen onze ASP1. Zeeslag/Volleyburg wint  met 3-1 en loopt 4 punten in op onze ASP1, we hebben nog 2 punten voorsprong.

In een rechtstreeks duel tegen Zeeslag/Volleyburg heeft onze ASP1 aan 2 gewonnen sets genoeg om kampioen te worden. Aan het einde van de derde set - het staat inmiddels 1-1 - gaat het puntje voor puntje gelijk op en uiteindelijk wint onze ASP1 deze set en is kampioen. De wedstrijd moet natuurlijk wel worden, 3-2 winst voor CTO en ongeslagen kampioen.

Wat een spannende wedstrijd was dit, ik merk dat een overhemd niet de juist kleding is in een sporthal. Na de huldiging van onze ASP1 haast ik mij dan ook naar mijn auto om snel naar de Theaterhangaar te gaan in Katwijk. Mijn ouders zijn 40 jaar getrouwd en we gaan naar de Soldaat van Oranje (wat een fantastische voorstelling!).

Een en al oranje vandaag, maar wat een mooi dag!